فرخ نعمت پور
نوسەر

نوسەر

نوسەر ناوم فەڕۆخ نێعمەتپوورە و لە شاری بانە لە دایک بووم. یەکەمین نووسینەکانم لە بواری چیرۆک بە زمانی فارسی لە تەمەنی ١٥ ساڵیدا بووە لە ژێر کاریگەریی بەرهەمەکانی ڤیکتۆر هوگۆ کە وەک دەستنووس ماون و وەک بەشێک لە یادگاری ژیان و هەوڵی من بۆ بەنووسەربوون لە ئەرشیڤەکانمدا ماون. هەرچەند یەکجار بە تەمەنێکی کەم دەستم بە خوێندنەوەی هوگۆ کرد و بە گوێرەی پێویست لێم هەڵنەگرتەوە. هەمیشە هۆگری توند و تۆڵی خوێندنەوە بووم و لە گەڵیا خەریکی نووسینیش بوومە. لە بیرم دێت هەمیشە دەفتەرچەیەکم لە گیرفاندا بوو و بیر و هەستە کتوپڕییەکانی خۆمم تیا دەنووسینەوە. دواتر بەرەبەرە دەستم دایە نووسینی شیعر و…[ادامه]

نوسەر
خواندم !

برف

کات 29/11/1400 1,031 بازدید

برف

(برگردان از کردی: بابک صحرانورد

شعری از فرخ نعمت پور)

برف بابک
بابک صحرانورد

«سال ها» از تبار  برف بودند
نرم نرمک بر ما  هبوط کردند
آرام آرام  پا به سن گذاشتیم.
لایه ای از شعاع نور چونان کفن ما را در برگرفت
پیری، ما را منوّر کرد؛
 با همان پوستِ پُرچین و چُروک مُرده اش؛
 ایام رفته را به بند کشید.
***
 در فکر و خیالانم
پرنده ای نغمه سر داده
آیا این من هستم؟
پرنده ای غمناک
یا در اندیشه ی پشت ام دیگری
با لانه ای که دو جوجه در آن بیتوته کرده اند
و در برابرم، چشم اندازی ست بی کران که دهان گشوده؟
***

 گیاه خشکی به لب  می گیرم
و با دستان خشکِ یخ زده
 شیشه ی بخارگرفته را از چهره ی پنجره پاک می کنم
آن دورها، ابر،  بر پشت افق نشسته؛

 هماندم خودم را می گویم:

رفیق! دورها را بنگر… آن دورها؛

فردا پیدا نیست،…فردا گُم است.


شعر: فرخ نعمت پور
ترجمه از کردی: بابک صحرانورد

دیدن شعر به زبان اصلی: بەفر

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *